Een fantasie over een oertijd waarin alleen vrouwen bestaan. Ze leven in harmonische vrede tot er op onverklaarbare wijze opeens jongens worden geboren. De eerste jongens worden verbannen uit de gemeenschap maar leven onder de hoede van grote arenden gescheiden verder, tot de twee groepen zich later ontdekken en voor elkaar onmisbaar worden. Vanaf dat moment gaat het man-vrouw verschil alles in het leven bepalen, zoals Doris Lessing in veel van haar gevierde romans bepleit. Deze roman, zonder hoofdpersonen, zonder een gestructureerd verhaal, en met een moeizame raamvertelling door een Romeinse senator, is moeilijk toegankelijk, maar heeft een poëtische charme. De lezer wordt gaandeweg toch meegetrokken in het leven van deze oermensen, zo ver verwijderd van onze belevingswereld. Vanwege de filosofische grondslag zal dit boek een belangrijk element in het oeuvre van de schrijfster vormen. De titel verwijst naar een ravijn waarin elk jaar een meisje wordt geofferd, maar ook naar het vrouwelijke lichaam en naar de kloof tussen man en vrouw. Prachtig uitgegeven. Verberg tekst